همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد
و انگار همین دیروز بود
شده است حرف هر روزم
اما فقط روزها نبود که به سرعت طی میشد
بلکه این زیبایی ها و رنج ها و شادی های اطرافم بود که به سرعت از کنارم میگذشت
و مهم تر از آن آدم هایی بودند که فقط وقتی قصد سفرشان را فهمیدم که دیگر به مقصد رسیده بودند و انگار از اول داشتند میرفتند و فقط به قدر یک رویا در کنارم درنگ کردند
و من همیشه داشتم فکر میکردم و از فکرها خالی میشدم اما از اینجا که میبینم انگار همه فکرهایم خیالاتی مسخره بوده است
و وقتی به خودم نگاه میکنم انگار من هم آن من گذشته نیستم
دیگر از آن چیزهای پارسال لذت نمیبرد من امسال من
و انگار خوابیدنش، خوردنش، حرف زدنش و باورهایش عوض شده است
این من اکنون من خیلی خودش را دوست دارد و فکر میکند بهترین من من است و آن بقیه من ها انگار اغلب یک بازی احمقانه بی حاصل بوده اند
بعضی وقت ها میخواهد آنچه از گذشته برایش دلپذیر است را باز بدست بیاورد اما او دیگر آن من گذشته نیست و نمی تواند مثل او باشد اگر بخواهد مثل او بنویسد و چیزهایی که او میخواند را بخواند و حرف هایی که او میزد را بزند باید مثل او فکر کند
اما همه چیز از قبل شروع شد از همان من قبلی که یک درجه زاویه گرفت از من های قبل تر از خودش و آنها هم هر کدام یک درجه از قبل تری ها زاویه داشتند و هر کدام هم این یک درجه را چند متر امتداد دادند
اما شاید همه آنها یک هسته مشترک داشتند همه شان دنبال یک چیز بودند از یک چیزخوششان میامد و از یک چیز ناراحت میشدند فقط هر روز کشفی تازه کردند و فرضیه ای تازه و حسی نو تا برسند به همان هدف خودشان و کمی اصلاح کردند آن هدفشان را
پس درون این هسته مشترک هم هسته ای بود که میگفت چه چیز باید تغییر کند و چه چیز خواستنی است
و انگار این هسته هسته من همه ما یکی است
چرت و پرت بافی بسه
الآن دیگه حس میکنم منم نمیتونه اون احساس رضایتی که نیاز داره را بیافرینه چون یه حرکت هایی کرده که برای خودش هم غیر منتظره بوده و دیگه از کارهاش راضی نیست از نوشتنش، از خوندنش از ارتباطاتش و انگار زاویه هاش را اشتباه تنظیم کرده‌اند بعضی از اون من های قبلی طوری که اون هسته هسته من دیگه راضی نیست
شاید خیلی از اتفاقات ناگوار و خیلی از آدم هایی که داشتند توی لاین مخالفش حرکت میکردند ناراحتش کردند و نا امید و این حالش را بد کرد و نتونست درست با زندگی کنار بیاد
درباره این سایت